Het aftellen is begonnen

Daar zit ik, in een dikke trui, een warme kop thee naast mij en allemaal ingepakte dozen en kale muren om mij heen. Ik neem een hap van mijn nog net te harde en nog net niet rijpe mango. Buiten regent het pijpenstelen en is het koud. Ik verlang naar Bali, waar het misschien ook regent, maar warm is. Waar de mango hopelijk wel zoet en rijp is. Ja, ik kijk er naar uit. Met mijn hoofd zijn we er al. Maar gelukkig ook niet, want er is nog zóveel te doen en te regelen. Afgelopen weken waren voor Ruben en mij een hectiek van geregel en voorbereidingen op Indonesië en ondertussen nog het leven van elke dag. Dit moeten we nog even 9 dagen volhouden en dan gaan we.

Aanstaande zaterdag zullen we van de meeste vrienden en familie afscheid nemen. Ik heb wel zin in het feestje en om iedereen te zien! En afscheid nemen? Ach, dat lukt me wel, die 10 maanden zijn zo om… toch? Ik realiseer me opeens dat ik me het nog niet besef wat zo’n lange periode inhoudt. De vele speciale gebeurtenissen zoals bruiloften, geboortes en andere dingen die we zullen missen van onze vrienden en familie. Tegen hen moet ik dus zaterdag al gefeliciteerd en succes zeggen, besef ik dat wel?! Nee, nog niet en misschien wil ik dat ook niet.

Toch is het aftellen wel begonnen, nog 9 dagen voor vertrek. Voor Talitha is het haar laatste woensdag op het kinderdagverblijf, voor ons de laatste woensdag hier in ons huis, en voor Ruben zijn laatste werkdag. Zo sluiten we hier de dingen langzaam af voor de komende 10 maanden. Je vraagt je misschien af wat we 10 maanden in Singaraja gaan doen. Ik zal het je kort uitleggen wat het idee is.

De bedoeling is dat Talitha naar een internationale pre-school gaat. Gelukkig voeden we haar tweetalig op dus hopelijk komt haar Engels haar nu goed van pas! Ruben zal voornamelijk voor Talitha zorgen wanneer zij niet op de pre-school is. Daarbij gaat hij vrijwilligerswerk doen op Bali. Wat precies is nog niet bekend. Ik ga me bezighouden met een pre-school project. De bedoeling is om me voor dit project met de implementatie ervan bezig te houden. Maar ook dit is allemaal afhankelijk van de huidige situatie van het project en hoe snel de samenwerking gaat, dus veel kan ik er nog niet over zeggen. Wat wel duidelijk is dat er veel flexibiliteit en proactiviteit gevraagd gaat worden. Hopelijk komen we daarmee en stapje verder in het project! Het zal vast een frustrerend proces worden en wellicht een druppel op een gloeiende plaat lijken, maar uiteindelijk kan je iets heel moois in werking brengen wat misschien pas jaren later duidelijk wordt. Het zal elk geval een enorme leerervaring voor ons als gezin en individu worden!

Ook Talitha heeft er veel zin in! We hebben als sinds eind november een kalender waarop ze de dagen kan af tellen omdat ze toen al vroeg wanneer we naar Indonesië gingen. Toen we vanochtend zeiden dat dit haar laatste korte dag op “school” was keek ze eerst verbaasd, maar toen we zeiden dat we naar Indonesië gingen leek het alsof ze dacht “Oja, tuurlijk”. In hoeverre ze echt beseft wat het betekend dat we weggaan en voor hoelang dat is, is natuurlijk de vraag.

Mijn mango is ondertussen op en het is ook bijna gestopt met regenen. Ik besluit dat het tijd is om maar verder te gaan met de voorbereidingen. Volgende week 19 februari hopen we te vertrekken om eerst een weekje vakantie te houden met Gerlof en Anne! Daar zien we erg naar uit als deze drukte hier achter de rug is. Hopelijk volgen er later nog meer blogs, inclusief mooie foto’s van Bali.

Wil je ons postadres in Singaraja hebben? Stuur dan even privé een bericht/mail.